Στριφογυρνάω στο κρεβάτι.. σηκώνομαι μια στις 3, μια στις 4, μια στις 5... δεν άντεξα. Στις 6 έκανα καφέ. Πήρα ένα βιβλίο και έλυνα ασκήσεις.
πονόκοιλος, ταχυπαλμία, ακόμα :)
Δεν είναι οτι δεν έγραψα άλλο εδώ, είναι πως ταάφησα όλα πίσω, και δεν ήθελα.
Είπα να κάνω μια μικρή επιστροφή, Νύχτα πρωτοχρονιάς. πήγα στο χορεφτάδικο που συνήθιζα να πηγαίνω. 10 ευρω είσοδος, μέσα? οι αυτοί, οι ίδιοι, οι απαράλλαχτοι. και λέω ποιοι είμαστε πιο τυχεροί.? εμείς που φύγαμε χωρίς να θέλουμε, ή εσείς που μείνατε για πάντα εδω?
φώτα φάτσες σκέψεις.
Μου έλειψες.. και εσύ και εσύ και εσύ ακόμα και εσύ.
Τωρα διαβάζω, λέω να φύγω, να πάω στο Βέλγιο ερασμους με τον Σεπτέμβριο.
Πήγε 7.38, αυτά έγραψα μόνο ??
Την δουλειά μου την άφησα, πάλι δεν άντεξα τα 25 ευρω, τις υποδείξεις τα νευρα. Η κούραση ήταν το τελευταίο.
Το μπλογκ αυτό πάντα το διάβαζαν ξένοι. Άνθρωποι που δεν ήξερα, το διάβαζε ο wert, το χαμογελο, η ελφ η βίλμα και αλλοι πολλοι. Ποτέ κανένας δικός μου, νομίζω πως ακόμα και αν ήξεραν την υπαρξη του, δεν τους άρεζε, ναι βέβαια.
Τώρα που δεν είσαι εσύ δικός μου άνθρωπος με διάβασες και μου ευχύθηκες.
Πως να μην άλλαζε τίποτα? Πως να μενα για πάντα και εγώ εδω/εκεί?
Παρ΄όλα αυτά, Καλημέρα και Καλή Βδομάδα !
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται πήγαινε erasmous. Καμιά γερμανία νομίζω ότι είναι καλύτερα (βερολίνο)
Μπα όλα αλλάζουν βρε... ίσως το μόνο που δεν αλλάζει είναι η αλλαγή :-p
Και εμείς που σε διαβάζουμε δικοί σου είμαστε (αλλά με άλλο τρόπο)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέλγιο, ε; Όσο μεγαλώνω και ταξιδεύω τόσο περισσότερο πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι η πιο απαράδεκτη χώρα σ' όλη την Ευρώπη. Να πας και δεν θα το μετανιώσεις. Καλή χρονιά!
Σου ευχήθηκα.Ξέρω πως νιωθεις στις γιορτές/ Όπως σου είπα σε προηγούμενο σχόλιο,πάντα σε διάβαζα και είχα το νου μου για νέες σου αναρτήσεις. Το ότι δε είμαι πια δική σου πιστεύω είναι κυρίως δική σου ευθύνη. Εγώ δεν ήθελα να φύγω, με ανάγκασες όμως. Κι αυτό που με έδιωξε πιο πολύ είναι ότι δεν με γύρεψες, έφυγες κι εσύ ακομη πιο πολυ. Πως να γυρίσω λοιπόν? Αυτό που θέλω είναι να μην μιζεριάζεις. Να μην βάζεις τον εαυτό σου σ'αυτη τη θέση. Να γελάς, να αντέχεις. Μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου. Γιατί εσύ το κάνεις και το ξέρω καλά. Θέλω να είσαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πας στο Βέλγιο, εννοείται! Και να 'χεις μια χρονιά τόσο υπέροχη που θα 'χουμε να το λέμε χρόνια!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Μου λείπειςα απ΄την οθόνη μου, μικρούλα μου. Κυρίως, επειδή δεν μπορώ να ψυχανεμιστώ πώς είσαι).
Και, οπωσδήποτε, καλό καλοκαίρι!!!!
Και αν δεν άλλαζε και αν έμενες για πάντα εκεί/εδώ θα ήταν μήπως καλύτερα; Στοιχιματίζω στο «Όχι». Να ευχηθούμε.. Καλή χρονιά; Χεχε. Άλλοτε χάνεσαι, άλλοτε βρίσκεσαι. Όλα εδώ είναι. Και όλα εκεί. Και δεν αλλάζει. Χρόνια πολλά επίσης.
ΑπάντησηΔιαγραφή